Wodór i OZE paliwem przyszłości ORLENU
Cel ORLENU w kwestii transformacji własnego profilu gospodarczego polega na dojściu do neutralności klimatycznej w roku 2050 - jest zatem dostosowany do unijnej polityki Zielonego Ładu. Jego osiągnięcie ma być możliwe m.in. dzięki przejmowaniu podmiotów posiadających tego typu aktywa (Energa) oraz dzięki szerokim inwestycjom w źródła odnawialne. Do 2030 roku polski gigant naftowy chce wydać na te technologie 47 mld złotych. Większość z tych pieniędzy zostanie przeznaczona m.in. na instalacje morskiej i lądowej energetyki wiatrowej oraz na fotowoltaikę.
Kluczowym projektem ORLENU w tym zakresie jest budowa farmy wiatrowej na Bałtyku (zlokalizowanej ok. 23 km na północ od linii brzegowej morza, na wysokości Choczewa i Łeby). Ma ona dysponować mocą do 1,2 GW. Za realizację tego przedsięwzięcia odpowiada specjalna spółka należąca do koncernu - Baltic Power oraz zagraniczny partner - Northland Power. Farma zgodnie z planem ma być gotowa do 2026 roku, umowa na jej przyłączenie do sieci została już zawarta.
Bieżąca dekada upłynie też pod znakiem istotnych inwestycji PKN ORLEN w fotowoltaikę. W tym czasie płocka spółka chce zbudować 400 MW mocy zainstalowanej w elektrowniach słonecznych. W 2030 roku aktywa ORLENU mają obejmować łącznie 2,5 GW mocy zainstalowanej w źródłach odnawialnych (liczonych według udziałów).
Dotychczasową przeszkodą na drodze do szerokiego wdrożenia wodoru w przemyśle jest problem z pozyskiwaniem tego surowca. Najbardziej rozpowszechnioną i efektywną ekonomicznie metodą jest reforming gazu ziemnego – proces, który wykorzystuje metan i parę wodną do produkcji wodoru, przy czym podczas tej produkcji występuje emisja dwutlenku węgla. Wodór uzyskiwany w tym procesie określa się mianem szarego. Metoda ta odpowiada za 95% światowej podaży wodoru. Jest kilka sposobów na zmniejszenie emisyjności produkcji wodoru. Najprostszy to zmiana surowca do reformingu parowego z gazu ziemnego na biometan. Kolejny to zastosowanie technologii wychwytu i magazynowania oraz utylizacji CO2 CCUS, a także produkcja wodoru z odpadów komunalnych. Przełomem może być wodór wytwarzany w procesie elektrolizy dzięki energii ze źródeł odnawialnych. Daje to możliwości synergii w postaci sprzężenia ze sobą szerokiego parku OZE oraz elektrolizerów do produkcji wodoru. PKN ORLEN może wdrożyć te rozwiązania dzięki rozbudowywanemu potencjałowi własnych OZE (przede wszystkim: morskiej energetyki wiatrowej). Co więcej, polska spółka ma ambicje bycia liderem na rynku wodoru do transportu. Już dzisiaj prowadzi projekty inwestycyjne związane z budową hubów wodorowych w Trzebini, Włocławku i Płocku, a także stacji tankowania w Polsce i Czechach.
Tekst opracowany przez PKN ORLEN