Interreg i Fundusze Europejskie – różne odcienie zielonej Europy

Degradacja środowiska i zmiany klimatyczne to wspólne wyzwania, które już dawno przekroczyły granice nie tylko regionów i państw, ale także kontynentów. Czy przy tej różnorodności polityk środowiskowych i lokalnych potrzeb można znaleźć narzędzia do podejmowania oraz finansowania spójnych i efektywnych działań ponad granicami? 

Ogromny potencjał, jeszcze chyba wciąż nie w pełni wykorzystywany, kryje się za unijnym instrumentem Interreg. Reprezentuje on obecnie ponad 100 programów współpracy terytorialnej. Ich struktury pozwalają oddziaływać ze szczebla europejskiego od razu na poziom lokalny i regionalny. Co ważne, programy pozwalają nie tylko na włączenie najdalej nawet położonych miast czy społeczności z każdego kraju UE w ważne, europejskie polityki. Partnerstwa pozwalają także na korzystanie z zasobów i doświadczeń partnerów zagranicznych. 

Diagnoza

W perspektywie finansowej 2021-2027 duża część funduszy europejskich będzie skierowana w Polsce na realizację celów istotnych dla Raportu Klimatycznego, a zdefiniowanych w nowej Umowie Partnerstwa jako „Bardziej przyjazna dla środowiska niskoemisyjna Europa” (alokacja w wysokości 20 536 mln euro) oraz „Umożliwienie regionom i obywatelom łagodzenia społecznych, gospodarczych i środowiskowych skutków transformacji w  kierunku gospodarki neutralnej dla klimatu” (4234 mln euro). 

Dystrybucja środków odbywać się będzie ponownie za pomocą programów krajowych oraz regionalnych. Do pełnego obrazu należałoby jeszcze dodać makroregionalny program dla Polski wschodniej, nowy Fundusz na rzecz Sprawiedliwej Transformacji oraz programy zarządzane bezpośrednio przez Komisję Europejską, przede wszystkim Program LIFE- program działań na rzecz środowiska i klimatu. 

Polskie regiony uczestniczą także w programach ze wspomnianej grupy Interreg (jak podaje projekt Umowy Partnerstwa, Polska będzie uczestniczyć w dziewięciu programach transgranicznych, dwóch transnarodowych i czterech programach współpracy międzyregionalnej). Każdy z nich również może przyczynić się do „bardziej zielonej Europy”. 

Z jednej strony mamy zatem szerokie instrumentarium pomocowe, ale różniące się choćby grupami docelowymi, warunkami uzyskania wsparcia, poziomem dofinansowania, czy zasięgiem terytorialnym. Razem służyć mają podobnym celom. Jak zadbać o efekty synergiczne? Jak poszczególne instrumenty mają się nawzajem uzupełniać, aby w jak najkrótszym czasie maksymalizować pozytywne efekty dla środowiska i klimatu? Wreszcie jak przekonać mieszkańców, instytucje czy firmy do zmiany sposobu działania? 

Bez szerokiej partycypacji społecznej wprowadzenie wielu zmian może być bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. Istotne jest w tym przypadku wprowadzenie nie tylko rozszerzonej odpowiedzialności (np. za generację odpadów) za pomocą instrumentów prawnych, ale także wspomaganie zmian kulturowych. Ambitne, europejskie cele klimatyczne muszą być w zasadzie udziałem każdego z nas, dużej, europejskiej rodziny. 

Warto wiedzieć, co już udało się innym, jakie działania przynoszą lepsze efekty. Z pomocą przychodzi właśnie baza kontaktów i projektów jako efekt wieloletniego funkcjonowania programów Interreg. 
Baza znajduje się pod adresem keep.eu. 

Gdy ograniczymy wyszukiwanie tylko do kategorii: „Zmiany klimatu i bioróżnorodność; Energia odnawialna; Jakość gleby i powietrza; Zrównoważone gospodarowanie zasobami naturalnymi oraz Zanieczyszczenia i odpady”, to otrzymujemy informacje o ponad 4110 projektach, realizowanych w skali europejskiej przez ponad 17 470 partnerów. 

To bardzo bogata grupa doświadczeń, źródło wiedzy dla badaczy i praktyków. Interreg buduje więzi i kształtuje europejską społeczność. Niebagatelne znaczenie ma fakt, że miasto z województwa lubelskiego może współpracować na przykład z miastem z Francji, a równie ważna będzie współpraca z nowymi jednostkami samorządowymi z Ukrainy w ramach programu Interreg Next Polska-Białoruś-Ukraina, aby najlepsze praktyki z ochrony wspólnego dziedzictwa przyrodniczego przenosić także poza granice UE. 

Wielkość funduszy jest ważna, bo dla Polski choćby wdrożenie porozumienia paryskiego oznacza zupełnie inny wysiłek i inne zaangażowanie kapitału niż w przypadku krajów, które mogły wcześniej rozpocząć transformację przemysłu. Jednocześnie ważne jest poczucie odpowiedzialności za przyszłość swoją i dużej europejskiej rodziny, współpraca ponad granicami, którą umożliwia Interreg. 

W bieżącej perspektywie finansowej pozostało już niewiele środków do rozdysponowania na działania związane z ochroną środowiska czy dostosowaniem do zmian klimatycznych, ale wciąż można starać się o dofinansowanie. 
W Programie Infrastruktura i Środowisko 2014 – 2020 trwają jeszcze nabory w ramach:
  • Poddziałania 1.1.1 Wspieranie inwestycji dotyczących wytwarzania energii z odnawialnych źródeł wraz z podłączeniem tych źródeł do sieci dystrybucyjnej/przesyłowej (od 31.03.2021 do 28.05.2021)
  • Poddziałania 1.7.1 Wspieranie efektywności energetycznej w budynkach mieszkalnych w województwie śląskim (od 29.03.2021 do 28.05.2021).

 

Dolnośląskie
Konkurs w Poddziałaniu 3.3.1 Efektywność energetyczna w budynkach użyteczności publicznej i sektorze mieszkaniowym – konkursy horyzontalne (II runda: od 26.04.2021 do 10.05.2021).
Kujawsko-pomorskie
  • Konkurs w Działaniu 3.3. Efektywność energetyczna w sektorze publicznym i mieszkaniowym - inwestycje związane z efektywnością energetyczną budynków użyteczności publicznej (II runda: od 17.05.2021 do 28.05.2021).
  • Planowany jest także nabór w ramach Działania 3.3 Efektywność energetyczna w sektorze publicznym i mieszkaniowym.

 

Łódzkie
Planowany są nabory w Poddziałaniu IV.1.2 Odnawialne źródła energii oraz w Działaniu V.2 Gospodarka odpadami
Śląskie
Oferuje wsparcie gminom w ramach Poddziałania 4.6.1 Czyste powietrze – konkurs (nabór od 25.02.2021 do 30.06.2021).
Świętokrzyskie
Ma plany w ramach Działania 4.2 Gospodarka odpadami
Lubuskie
Planuje zaprosić m.in. JST do składania wniosków w ramach Poddziałania 3.2.3 Efektywność energetyczna – ZIT Zielona Góra oraz Poddziałanie 4.5.2 Kapitał przyrodniczy regionu – ZIT Zielona Góra. Pozostały także środki w programie LIFE.

Rozwiązania

Dla biznesu, samorządów, czy organizacji samorządowych a wreszcie dla mieszkańców, musi być jasne, w jaki sposób mogą partycypować w przemianach służących minimalizacji presji na środowisko naturalne, w transformacji energetycznej, czy budowie gospodarki o obiegu zamkniętym.  Przyszły wnioskodawca musi mieć kompleksową obsługę w zakresie dostępu do informacji o możliwych formach wsparcia z funduszy europejskich. 

Istotną rolę znowu mogą odegrać w tym zakresie Punkty Informacyjne Funduszy Europejskich (łącznie z Centralnym Punktem Informacyjnym). Tylko w 2020 roku punkty przeprowadziły łącznie prawie 340 000 bezpłatnych konsultacji.

Ważne, aby instytucje odpowiedzialne za wdrażanie różnych programów porozumiały się co do sposobu dystrybucji informacji istotnych dla wnioskodawców. Polityka informacyjna już na starcie może decydować o zwiększeniu jakości składanych wniosków, ich zgodności z celami zarysowanymi w Umowie Partnerstwa. Wracając do grupy Interreg - nie ma drugiej w Europie tak rozbudowanej i wszechstronnej sieci współpracy podmiotów zabiegających o dobro publiczne. Warto ją wykorzystywać jako nośnik innowacyjnych rozwiązań i platformę integracji przedsięwzięć powiązanych ze sobą tematycznie.   

Dobre praktyki i przykłady z grupy Interreg:

Program Współpracy Transgranicznej Polska-Rosja 2014-2020
Pomiędzy Polską a obwodem kaliningradzkim znajdują się Puszcza Romincka oraz wrażliwe i ważne ekosystemy wodne: Zalew Wiślany, Mierzeja Wiślana, Zatoka Gdańska czy Pojezierze Mazurskie. Dbałość o ochronę wód powierzchniowych i gruntowych ma tam zasadnicze znaczenie, ponieważ może poważnie wpłynąć na stan ekosystemu Morza Bałtyckiego. Zbliżony po obu stronach granicy charakter licznych i bogatych zasobów środowiska przyrodniczego oraz naturalne przenikanie zanieczyszczeń pomiędzy państwami, zobowiązują do podejmowania wspólnych działań w wymiarze środowiskowym. Przykłady:
Współpraca gmin Miłakowo i Gusiew
Współpraca na rzecz ochrony Zalewu Wiślanego poprzez uregulowanie gospodarki wodno-ściekowej kluczowych obszarów rolniczo-turystycznych w zlewni Pregoły i Pasłęki.

Projekt ma na celu poprawę stanu środowiska naturalnego w Zalewie Wiślanym, poprzez rozwiązanie szeregu problemów środowiskowych, które występują w gminie Miłakowo i okręgu miejskim Gusiew. Po polskiej stronie, we wsi Książnik, powstanie kanalizacja sanitarna (5,23 km) i sieć wodociągowa (5,26 km). Natomiast po stronie rosyjskiej, w miejscowości Pervomayskoye powstanie kanalizacja sanitarna (7,07 km) wraz z oczyszczalnią ścieków. Obie miejscowości położone są w obszarze zlewni rzek – Pasłęki (gmina Miłakowo) i Pregoły (okręg miejski Gusiew), które wpływają do Zalewu Wiślanego. Dlatego planowana w projekcie budowa nowoczesnej infrastruktury kanalizacyjno-wodociągowej przyczyni się do wyeliminowania istniejących źródeł zanieczyszczeń naturalnych zbiorników wodnych powodowanych przez ścieki komunalne. Ponadto mieszkańcy gminy Miłakowo i okręgu miejskiego Gusiew skorzystają z działań mających na celu podniesienie świadomości ekologicznej, takich jak wizyty studyjne dla uczniów, wymiany dla urzędników miejskich oraz wykłady dla lokalnej społeczności.
INTERREG Południowy Bałtyk aktywny w ochronie morskiego środowiska

Program INTERREG Południowy Bałtyk popiera projekty, które pokrywają się z założeniami Programu 7. EAP. Przykłady:

  • Projekt Morpheus - powstał jako propozycja rozwiązania problemu, którym jest ciągłe uwalnianie farmaceutyków i innych mikroskładników zanieczyszczających przez oczyszczalnie ścieków do Morza Bałtyckiego. Wycieki powodują poważne zagrożenia morskiego ekosystemu. Usuwanie farmaceutyków ze ścieków w sposób opłacalny stanowi duże wyzwanie, ponieważ obecne oczyszczalnie ścieków oparte są na technologiach, które nie zostały zaprojektowane do tego zadania. Obecne rozwiązania nie są jeszcze w stanie rozwiązać problemu zanieczyszczania wód morskich. Zespół projektu Morpheus postawił na innowacyjność i postanowił przygotować zintegrowane informacje na temat zużycia farmaceutyków, wskaźników poziomu uwalniania zanieczyszczeń, występowania ich w środowisku oraz istniejących technologii oczyszczania ścieków. Informacje te są niezbędne do osiągnięcia głównego celu, jakim jest wsparcie dla oczyszczalni ścieków i władz we wdrażaniu zaawansowanej technologii oczyszczania w przyszłości.
  • Projekt BioBiG - ma na celu wykorzystanie potencjału biomasy. W obszarze Południowego Bałtyku znajduje się wiele zasobów biologicznych, zwłaszcza przemysłowych produktów ubocznych i odpadów rolnych. Obecna „nowoczesna biogospodarka” jest wciąż w początkowej fazie, zatem istnieje na tym polu ogromny potencjał rozwojowy. Projekt ukazuje możliwości biznesowe dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w zakresie produkcji nowoczesnych produktów spożywczych i niespożywczych oraz bioenergii w oparciu o zasoby dostępne w regionie. Wykorzystuje się zasoby biologiczne w postaci odpadów z rolnictwa i produktów ubocznych z przemysłu opartego na biologii. Projekt zapewnia transfer wiedzy, pozwalający na opracowanie nowych rozwiązań dla produktów, procesów produkcyjnych i modeli biznesowych.

 

 

Program Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020:

Czysta rzeka - główny priorytet
Bug jest naturalną granicą między Polską a Białorusią. Największym dopływem po stronie białoruskiej jest rzeka Muchawiec, przepływająca przez Żabinkę. Niestety stare oczyszczalnie ścieków zanieczyszczają wodę pitną w tym mieście. Po polskiej stronie rzeki Bug, indywidualne gospodarstwa rolne w Koroszczynie (gmina Terespol) odprowadzają ścieki bez oczyszczania do jej dopływów: Krzny i Czapelki. Sytuacja ta prowadzi do poważnych zagrożeń dla środowiska rzeki. Cenne kompleksy przyrodnicze, takie jak Park Krajobrazowy „Podlaski Przełom Bugu” czy rezerwaty „Brzeski”, „Bugu” i „Niepokojczyce” są obecnie zagrożone. Projekt Muchaviec zmierzy się ze wspomnianymi wyzwaniami poprzez inwestycje w dorzeczu Bugu. Białoruski beneficjent zbuduje nową oczyszczalnię ścieków w Żabince. Polski partner ułoży 4,29 km kanalizacji sanitarnej w Koroszczynie. Ponadto partnerzy zamierzają stworzyć innowacyjną ścieżkę ekologiczną i oryginalne instalacje artystyczne w rezerwacie „Niepokojczyce”. Dodatkowo podejmą oni długoterminową współpracę w sektorze wodnym. Nowo utworzone Centrum Hydroekologiczne przy Państwowym Instytucie Naukowym „Poleski Instytut Rolno-Ekologiczny Białoruskiej Akademii Nauk” zajmie się monitorowaniem rzek granicznych. Naukowcy, hydrolodzy i władze obu krajów, po sporządzeniu raportów i zorganizowaniu konferencji, podejmą wspólne działania w celu rozwiązania w tego problemu.
Karpaty - kraina ryb wędrownych
W polsko-ukraińskiej części Karpat można spotkać wiele cennych gatunków roślin i zwierząt, w tym świnkę pospolitą, rybę z rodziny karpiowatych (łac. Chondrostoma nasus). Spektakularna migracja tej ryby na tarliska jest często porównywana do tarła łososia na Alasce i jest wyjątkowa na skalę europejską. Do niedawna ryba ta była częstą ofiarą kłusowników. Działania ochronne Straży Rybackiej praktycznie doprowadziły do eliminacji kłusownictwa. Jednak ten wyjątkowy gatunek zwierząt nadal wymaga ochrony, a jego widowiskowy spektakl naturalnej migracji należy promować i przekształcić w atrakcję turystyczną.

Głównym celem projektu FISH jest wspólna promocja świnki pospolitej w powiecie sanockim i niedalekim rejonie żydaczowskim. W ramach projektu zorganizowane zostaną cztery wydarzenia po obu stronach polsko-ukraińskiej granicy: dwie konferencje naukowe i dwa szkolenia połączone z raftingiem. Wezmą w nich udział instytucje i organizacje zajmujące się biologią i ochroną wód (Straż Rybacka, instytucje naukowe). Tematyka będzie związana z ochroną fauny i flory, w tym tarlisk ryb, w szczególności świnki pospolitej. Spływy zostaną zorganizowane na rzekach San w Polsce i Stryj na Ukrainie. Partnerzy przygotują również publikację popularnonaukową o środowisku górskich potoków i rzek oraz ponad 20-minutowy film poświęcony migracji świnki pospolitej. Wszystkie działania będą wspierać naukowców, przyrodników, ekologów, strażników rybackich, kluby i sympatyków przyrody w ochronie rzek i ich fauny.
 Więcej (w tym o Programach Interreg Polska-Saksonia oraz Interreg Polska-Słowacja) na www.cpe.gov.pl

Autor: Andrzej Słodki, Centrum Projektów Europejskich

To menu pozwala przejść do innej podstrony w tym rozdziale